Βρικόλακες Βρικόλακες Δεν Τους Φτιάχνουν Πια Όπως Παλιά

Το πανάρχαιο είδος των βρικολάκων ξέπεσε. Δεν πίνει πια ανθρώπινο αίμα, δεν ψοφάει στο φως της μέρας, δεν κοιμάται στα φερετράκια του τις νύχτες, πηγαίνει σχολείο, γράφει διαγωνίσματα άλγεβρας και κοιτάζεται στον καθρέφτη με τις ώρες πριν βγει με τις φίλες του για ψώνια στο The Mall. Το αθάνατο αρπακτικό, που κάποτε βρισκόταν στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας του πλανήτη, κινδυνεύει για πρώτη φορά να πεθάνει - από ξεφτίλα. Και από τις θλιβερές συνωμοσίες του θνητού λόμπι των εκδοτών, των τηλεοπτικών και κινηματογραφικών παραγωγών.

Αύγουστος 2010

Από τον Αντώνη Τζαβάρα

Η πτώση
Twilight Saga, True Blood, Vampire diaries, Blade, Underworld: μερικές απ’ τις δεκάδες σύγχρονες διασκευές στον κλασικό μύθο του βρικόλακα. Κατάλληλες για εφήβους, για προχωρημένα παιδάκια και για να κάνουν τα κόκαλα του Christopher Lee να τρίζουν σα σαλεμένη βουβουζέλα.

Το ότι ξαφνικά προσπαθούμε να μαλακώσουμε την άγρια φυσιογνωμία του αιμοδιψούς κτήνους και να την κάνουμε φιλική προς το περιβάλλον και τον άνθρωπο είναι η διαστροφή στο τετράγωνο. Ακριβώς γιατί, ως σύλληψη, ο βρικόλακας είναι μια πρώτη υπερβατική διαστροφή της ανθρώπινης κατάστασης: αθάνατος, καταραμένος και φυσικός εχθρός του ανθρώπινου είδους – απ’ αυτό τρέφεται. Μέχρι, μάλιστα, να καταφέρει να γίνει ο απόλυτος predator, χρειάστηκε να κάνει πολλή υπομονή, να δώσει πολλές μάχες και να ξεκινήσει το σκαρφάλωμά του στην ιεραρχία του αίματος από πολύ χαμηλά.