Δέν θα ξεχάσω ποτέ το συναίσθημα αυτό μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων..Αυτή την τραγική Δευτέρα που πρέπει να ξυπνήσεις πρωί πρωί για να πάς σχολείο μετά από τόσο ωραίες μέρες..
Θυμάμαι τον εαυτό μου να παρακαλάω τον Θεό να ρίξει χιόνι έτσι να μείνουν κλειστά τα σχολεία..
Ακόμα και την χρονιά που είχαμε τους σεισμούς στην Αθήνα σκεφτόμουν ότι θα προτιμούσα να κάνει ενα σεισμό δυνατό παρά να πάω σχολείο..
Τελικά τίποτα αυτά και ποτέ δέν έπιασαν. Η Δευτέρα, αυτή η τραγική Δευτέρα μετά τις γιορτές , η πρώτη μέρα των σχολείων κάθε καινούριας χρονιάς δέν μου άρεσε ποτέ. Και θυμάμαι με τι μούρες εμφανιζόμασταν την πρώτη ώρα στην τάξη με 3-4 κιλά πάνω απο τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες..
Θυμάμαι το πόσο βαριόντουσαν οι καθηγητές να πούν έστω και μία λέξη..και θυμάμαι και πόσο γρήγορα πέρναγαν οι ώρες αφού το μυαλό μου ποτέ δέν συγκεντρώθηκε για να ακούσει έστω και αυτή την μία λέξη
Οπότε ας μήν αρχίσουμε αυτά τα κλασσικά τύπου κάθε κατεργάρης στο πάγκο του κι άλλα τέτοια γιατί όλοι περάσαμε απο τα θρανία και ξέρουμε οτι αυτή η πρώτη σχολική Δευτέρα της χρονιάς ήταν είναι και θα είναι ότι πιο άχαρο και βαρετό υπάρχει για τα μαθητούδια μας ..
Ας μήν τους την σπάμε εμείς οι μεγαλύτεροι και ας τους νοιώσουμε λίγο παραπάνω σήμερα χαρίζοντας τους ένα χαμόγελο που θα δηλώνει οτι ..ναί..κι εγώ τα πέρασα και θυμάμαι πώς ήταν..
Filokseno**
Πηγή:http://www.takisfotiou.gr/1/post/2011/01/1.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου