Τέσσερις βασικοί κανόνες για ψεύτες!
Με την ελπίδα ότι θα χρησιμοποιήσετε τη γνώση που ακολουθεί σοφά, για καλό και όχι για κακό, ακολουθούν ορισμένες συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να κάνετε τα αθώα –και μόνο αυτά– ψεματάκια σας όσο το δυνατόν πιο πειστικά. Σε κάθε περίπτωση, λάβετε υπ’ όψιν σας ότι το χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει τον καλό από τον άριστο ψεύτη είναι ότι ο δεύτερος το έχει και λίγο μέσα του. Αν αισθάνεστε άσχημα κάθε φορά που επιχειρείτε να πείτε οτιδήποτε λιγότερο από την απόλυτη αλήθεια, όσες τεχνικές κι αν αποστηθίσετε, δύσκολα θα δείτε θεαματικά αποτελέσματα...Κανόνας #1: Προσέξτε σε ποιον λέτε ψέματα
Το ψέμα που απευθύνεται σε κάποιον που σας ξέρει πολύ καλά –στον/ στην καλύτερό σας φίλο-η, στον επί δεκαετίας σύντροφό σας, στους γονείς σας– είναι δύσκολο να γίνει πειστικό, για δύο βασικούς λόγους. Πρώτον, γιατί κάποιος που σας γνωρίζει καλά μπορεί να διακρίνει ακόμη και την παραμικρή αλλαγή στη συμπεριφορά ή στη γλώσσα του σώματός σας.
Ο δεύτερος λόγος είναι πως προσπαθώντας να πείτε ψέματα σε κάποιον για τον οποίο νοιάζεστε, έχετε πολύ περισσότερες πιθανότητες να νιώσετε ενοχές, να αρχίσετε την ώρα που μιλάτε να σκέφτεστε τις συνέπειες της αποκάλυψης του ψέματός σας και το πόσο δε θέλετε να στεναχωρήσετε κάποιον που αγαπάτε και να προσπαθήσετε, υποσυνείδητα, να προδώσετε τον εαυτό σας. Το φαινόμενο είναι γνωστό ως «μεταμέλεια του ψεύτη» και θεωρείται εξαιρετικά σύνηθες.
Αν πρέπει οπωσδήποτε να πείτε ψέματα σε κοντινό σας πρόσωπο, οι λύσεις είναι οι εξής: είτε δοκιμάζετε να το κάνετε από το τηλέφωνο, οπότε η απουσία της φυσικής παρουσίας σας δημιουργεί –αποδεδειγμένα– λιγότερες ενοχές και η έλλειψη οπτικής επαφής κάνει τις παρεκκλίσεις από τη συνήθη συμπεριφορά σας πολύ λιγότερο εμφανείς, είτε «αναθέτετε» τη βρώμικη δουλειά σε κάποιον κοινό γνωστό, ο οποίος δε σας ξέρει καλά και τον οποίο δεν αγαπάτε ιδιαίτερα, λέγοντας το ψέμα σε εκείνον και αφήνοντάς τον να το μεταφέρει.
Κανόνας #2: Εξασκηθείτε
Σκεφθείτε το ψέμα σας καλά. Με κάθε λεπτομέρεια. Σκεφτείτε και όλες τις πιθανές ερωτήσεις. Και απαντήστε τις. Εξίσου βασικό είναι να έχετε έτοιμες τις απαντήσεις και σε λιγότερο προφανείς ερωτήσεις. Αφού σκεφτείτε όλες τις λεπτομέρειες, πείτε το ψέμα στον εαυτό σας. Προβάρετέ το. Επαναλάβετέ το, όπως οι ηθοποιοί που μαθαίνουν το ρόλο τους. Όχι μόνο για να έχετε έτοιμες τις απαντήσεις και να μην τραυλίζετε όταν έρθει εκείνη η ώρα, αλλά και γιατί όσο περισσότερες φορές το έχετε προβάρει τόσο πιο σίγουροι θα νιώθετε λέγοντάς το, και τόσο λιγότερες πιθανότητες θα έχετε να υποψιάσετε το συνομιλητή σας. Άλλωστε, συνηθίζοντας το ψέμα σας αποστασιοποιείστε από αυτό και αποφεύγετε το ενδεχόμενο να σας προδώσει η μεταμέλεια του ψεύτη που λέγαμε προηγουμένως.
Κανόνας #3: Δώστε λεπτομέρειες
Το αντεπιχείρημα εδώ θα έλεγε ότι δίνοντας λιγότερες πληροφορίες έχετε και λιγότερες πιθανότητες να προδοθείτε πέφτοντας σε αντιφάσεις ή κάνοντας λάθη που θα αποκαλύψουν στον άλλο το ψέμα σας. Γεγονός, όμως, είναι ότι όλοι μας έχουμε την τάση να πιστεύουμε ευκολότερα μια ολοκληρωμένη ιστορία απ’ ότι μια μονολεκτική απάντηση η οποία, από μόνη της, κινεί υποψίες.
Εδώ χρειάζεται προσοχή να μην πέσετε στην παλιά, γνωστή παγίδα των ψευτών: αν για κάποιο λόγο χρειαστεί να διηγηθείτε δεύτερη φορά την ιστορία σας –σας ρωτήσει κάποιος άλλος ενώ είναι μπροστά ο αρχικός συνομιλητής σας ή κινήσετε υποψίες και καλείστε να… ξανακαταθέσετε– θα την ανασκευάσετε λίγο, λέγοντας τα ίδια πράγματα με άλλα λόγια, ή και με νέες, ακόμα πιο ασήμαντες λεπτομέρειες, έτσι ώστε να μη φανεί ότι έχετε κάνει πρόβες κι έχετε αποστηθίσει τα λόγια σας σαν καλός ηθοποιός.
Κανόνας #4: Πιστέψτε το ψέμα σας
Σαφώς αυτό είναι το δυσκολότερο, αλλά και το αποτελεσματικότερο, βήμα. Αν καταφέρετε να πείσετε τον εαυτό σας ότι αυτό που λέτε δεν είναι ψέμα, η συμπεριφορά σας θα είναι εντελώς φυσική και το ψέμα, εχμ… η υποκειμενική αλήθεια σας απόλυτα πειστική.
Πηγή: in2life.grFilokseno* *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου