Στις 4 Σεπτεμβρίου 2010, ο Δημήτρης Διαμαντίδης αποφάσισε να βάλει τέλος στην καριέρα του με την Εθνική ομάδα, ένα «αντίο», το οποίο ουσιαστικά «σφράγισε» μια ολόκληρη εποχή στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Σίγουρα το μπάσκετ είναι ομαδικό άθλημα και στα περίπου 10 χρόνια που ο «Μήτσος» φόρεσε τη φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος (σ.σ. πλην της Ανδρών αγωνίστηκε με τη Νέων Ανδρών, αλλά όχι με των Νέων και των Εφήβων), είχε την τύχη να διαθέτει στο πλευρό του πολλούς σπουδαίους συμπαίκτες.....
Οπως και να το κάνουμε όμως ήταν ο παίκτης που ξεχώρισε περισσότερο απ’ όλους της γενιάς του. Εκείνος που είχε τη μεγαλύτερη λάμψη, που «βγήκε» μπροστά τις περισσότερες φορές όταν η ομάδα του τον χρειαζόταν. Που ήταν πραγματικός ΑΡΧΗΓΟΣ, με όλη τη σημασία της λέξης.
Το ντεμπούτο του με το Εθνόσημο
Από το ντεμπούτο του λοιπόν την 1η Ιουλίου του 2000 σε ένα διεθνές τουρνουά στο Λιτόχωρο, (όπου η Εθνική μας είχε ηττηθεί από τους ΗΠΑ All Stars me 73-77, με τον 20χρονο, τότε, γκαρντ να σημειώνει 3 πόντους, έχοντας προπονητή των Κώστα Πετρόπουλο), ως την χθεσινή, μεγαλοπρεπέστατη εμφάνισή του κόντρα στη Ισπανία, σίγουρα «κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι».
Η καθιέρωση με Ιωαννίδη
Ο προπονητής που καθιέρωσε τον «Μήτσο» σε υψηλό επίπεδο με τα εθνικά χρώματα ήταν ο Γιάννης Ιωαννίδης. Ο «ξανθός» συμπεριέλαβε στην αποστολή για το Ευρωμπάσκετ της Σουηδίας, τον 23χρονο τότε Διαμαντίδη (σ.σ. παίκτης του Ηρακλή τότε), που όμως δεν είχε καταλυτικό ρόλο στα δρώμενα της ομάδας μας. Με συμπαίκτες όπως οι Σιγάλας, Αλβέρτης, Κακιούζης, Χατζηβρέττας, Ντικούδης κ.α., ο νεαρός γκαρντ έχει περιορισμένη συμμετοχή και ουσιαστικά «χάνεται» στην γενικότερη μετριότητα εκείνης της ομάδας που είχε τερματίσει στην 5η θέση. Ωστόσο αρχίζει να υπόσχεται ΠΟΛΛΑ...
Τo 2004 ο Δημήτρης Διαμαντίδης παίρνει μεταγραφή στον Παναθηναϊκό, αρχίζει πλέον να καθιερώνεται στο ελληνικό αλλά και το Ευρωπαϊκό μπασκετικό στερέωμα και το καλοκαίρι του ίδιου έτους έρχεται η πρώτη συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες, αυτούς της Αθήνας. Πλέον ο «Μήτσος» έχει πιο ενεργό ρόλο, αρχίζει να δείχνει τις πλούσιες αρχηγικές ικανότητες που διαθέτει, με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα να κατακτά την 5η θέση.
Το «μπαμ» στο Βελιγράδι
Εκεί που βεβαίως ο Διαμαντίδης έκανε το μεγάλο «μπαμ», ήταν το 2005, στο «χρυσό» για τους Ελληνες, Ευρωμπάσκετ του Βελιγραδίου. Ο Διαμαντίδης είναι πια πραγματικός αρχηγός και το αποδεικνύει περίτρανα στον «ψυχοφθόρο» ημιτελικό με τους Γάλλους. Εκείνη τη μέρα ο «Μήτσος» δεν ήταν σε φόρμα (όπως άλλωστε παραδέχθηκε και ο ίδιος μετά το τέλος του ματς), ωστόσο την κρίσιμη στιγμή έβαλε τη «σφραγίδα» του με εκείνο το τρίποντο«μαχαιριά» για τους «τρικολόρ» στο μηδέν, «στέλνοντας» την Ελλάδα στον τελικό και ουσιαστικά στο πρώτο σκαλί του βάθρου.
Ο Διαμαντίδης βρίσκεται πλέον στην κορυφή της Ευρώπης και άπαντες τον αναγνωρίζουν ως έναν από τους 2-3 κορυφαίους γκαρντ ολόκληρης της Ευρώπης. Επόμενη πρόκληση με το Εθνόσημο, αποτελεί το Mundobasket του 2006. Εκεί, η Ελλάδα θα κατακτήσει το αργυρό μετάλλιο, με τον Καστοριανό αθλητή να είναι και πάλι εξαιρετικός και να συμβάλει σημαντικά (12π. και εξαιρετική άμυνα στους Αμερικανούς γκαρντ) στον «άθλο» που πέτυχε εκείνη η Εθνική όταν είχε κερδίσει την ΗΠΑ των ΛεΜπρόν Τζέιμς και Ντουέιν Ουέιντ στον ημιτελικό της διοργάνωσης.
Το ρεκόρ πόντων στην Εθνική
Στο Ευρωμπάσκετ του 2007 στην Ισπανία η Ελλάδα δεν θα καταφέρει να κατακτήσει κάποιο μετάλλιο, καθώς στον μικρό τελικό ηττάται από τη Λιθουανία με 78-69. Ωστόσο, σε εκείνο το τουρνουά, ο «Μήτσος» θα σημείωσε τους περισσότερους πόντους του με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Ηταν 23 και τους πέτυχε κόντρα στη νίκη της Ελλάδας με την Κροατία (81-77). Οχι βεβαίως ότι ήταν παίκτης που «κηνυγούσε» ποτέ τα νούμερα και ειδικά το σκοράρισμα. Γεγονός που το απέδειξε πάμπολλες φορές, καθώς πρωταρχικός του στόχος ήταν να αναδεικνύει τους εκάστοτε συμπαίκτες του.
Ο Διαμαντίδης, πιστός «στρατιώτης» της Εθνικής θα δώσει το «παρών» και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008, αρνούμενος να ξεκουραστεί, παρά το γεγονός ότι οι υποχρεώσεις του με συλλογικό κι Εθνικό επίπεδο για μια συνεχόμενη 5ετία είναι αδιάκοπες και κουραστικές. «Δικαίωμα» (σ.σ. το οποίο το κέρδισε με την αυταπάρνηση που έδειξε όλα αυτά τα χρόνια) το οποίο θα καταθέσει το επόμενο καλοκαίρι, αυτό δηλαδή του 2009 όταν και απουσίασε από το Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας (σ.σ. όπου η Ελλάδα κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο).
Η επιστροφή και το «αντίο»
Οντας μαθημένος στα δύσκολα και λάτρης της σκληρής δουλειάς, ο Διαμαντίδης θα αρκεστεί στην ξεκούραση του ενός έτους, και το καλοκαίρι του 2010, θέτει και πάλι εαυτόν στη διάθεση του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος. Δίνει και την ψυχή του στα έξι ματς στα οποία η Εθνική μας συμμετείχε στο Mundobasket της Τουρκίας, ωστόσο δεν καταφέρνει να την οδηγήσει σε έναν ακόμη σπουδαίο «άθλο».
Αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα αν ο Διαμαντίδης πήρε την απόφαση να σταματήσει από την Εθνική μας ομάδα χθες (4/9) αμέσως μετά την ήττα-αποκλεισμό από τους Ισπανούς, ή αν το είχε αποφασίσει εδώ και πάνω από ένα μήνα, όπως δήλωσε ο Βασίλης Σπανούλης.
Οποια κι αν είναι πάντως η πραγματικότητα αυτό δεν παίζει ΚΑΜΙΑσημασία. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης αποχωρεί από την Εθνική έχοντας ήσυχη τη συνείδησή του απέναντι στον ελληνικό λαό, έχοντας δώσει την ψυχή και την καρδιά του γι’ αυτή την ομάδα όλα αυτά τα χρόνια που πρόσφερε τις άκρως πολύτιμες υπηρεσίες του. Και στον τελευταίο του «χορό», κόντρα στην Ισπανία, μας άφησε με μια πολύ γλυκιά γεύση, έστω κι αν η πολυπόθητη πρόκριση δεν ήρθε. Ηταν και πάλι ο καλύτερος όλων!
Ο Δημήτρης Διαμαντίδης κατάφερε να αγαπηθεί από όλους τους Ελληνες και να κερδίσει το σεβασμό όλων, ανεξαρτήτως οπαδικής προτίμησης. Ηταν και παραμένει ένα «ΔΙΑΜΑΝΤΙ» (και) από πλευράς χαρακτήρα.
Δυστυχώς όμως, πιθανότατα θα αποδειχθεί πως είναι ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΣ για το ελληνικό μπάσκετ, τουλάχιστον όσον αφορά το άμεσο μέλλον του...
Δυστυχώς όμως, πιθανότατα θα αποδειχθεί πως είναι ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΣ για το ελληνικό μπάσκετ, τουλάχιστον όσον αφορά το άμεσο μέλλον του...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ (μετά το ματς με την Ισπανία): «Δόξα τω Θεώ ήμασταν τυχεροί που φέραμε επιτυχίες με το εθνόσημο. Είναι σημαντικό αυτό, είναι απίστευτο συναίσθημα. Κάθε κύκλος τελειώνει, για μένα τελείωσε, είμαι ευτυχισμένος που έζησα αυτό και συνεχίζουμε. Κάποια πράγματα αρχίζουν και τελειώνουν. Για μένα τελείωσε εδώ πέρα. Είμαι πολύ ευτυχισμένος που έζησα όλα αυτά, επιτυχίες και αποτυχίες, αλλά υπερισχύουν οι επιτυχίες. Είμαι χαρούμενος που έζησα όλα αυτά με τα παιδιά. Είναι πολλές οι στιγμές. Οτι κατακτήσαμε το Ευρωπαϊκό. Δεν φαντάζεστε τι χαρά παίρνουμε εμείς και ο κόσμος. Είναι σημαντικό αυτό, και την επόμενη χρονιά βγήκαμε δεύτεροι στον κόσμο. Μετά ήρθαν και άλλες διακρίσεις, μπορούμε να βρούμε πολλές στιγμές».
Who is who
Ονομα: Δημήτρης Διαμαντίδης
Ημερ. Γέννησης: 6 Μαΐου 1980
Τόπος Γέννησης: Καστοριά
Ψευδώνυμα: Μήτσος, Χταπόδι, Spider Man
Θέση: Πλέι μέικερ, γκαρντ, σμολ φόργουορντ
Υψος: 1.96μ.
Βάρος: 100κ.
Ημερ. Γέννησης: 6 Μαΐου 1980
Τόπος Γέννησης: Καστοριά
Ψευδώνυμα: Μήτσος, Χταπόδι, Spider Man
Θέση: Πλέι μέικερ, γκαρντ, σμολ φόργουορντ
Υψος: 1.96μ.
Βάρος: 100κ.
Διακρίσεις με την Εθνική
1 χρυσό μετάλλιο σε Ερωμπάσκετ (το 2005 στο Βελιγράδι)
1 αργυρό μετάλλιο σε Μουντομπάσκετ (το 2006 στην Ιαπωνία)
1 αργυρό μετάλλιο στους Μεσογειακούς (2001)
6 φορές πρώτη θέση στο τουρνουά Ακρόπολις (2002, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008)
2 φορές MVP του τουρνουα Ακρόπολις (2005, 2006)
1 φορά κορυφαίος στις ασίστ σε Ευρωμπάσκετ (2005)
1 χρυσό στο «Stanković Continental Champions’ Cup» (2006)
1 αργυρό μετάλλιο σε Μουντομπάσκετ (το 2006 στην Ιαπωνία)
1 αργυρό μετάλλιο στους Μεσογειακούς (2001)
6 φορές πρώτη θέση στο τουρνουά Ακρόπολις (2002, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008)
2 φορές MVP του τουρνουα Ακρόπολις (2005, 2006)
1 φορά κορυφαίος στις ασίστ σε Ευρωμπάσκετ (2005)
1 χρυσό στο «Stanković Continental Champions’ Cup» (2006)
Στατιστικά με την Εθνική
Συμμετοχές: 125
Πόντοι: 785
Πόντοι μ.ο.: 6.8
Ρεκόρ πόντων: 23 (Στις 9/9/2007 στο 81-78 επί της Κροατίας στο Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας
Πόντοι: 785
Πόντοι μ.ο.: 6.8
Ρεκόρ πόντων: 23 (Στις 9/9/2007 στο 81-78 επί της Κροατίας στο Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας
sentragoal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου