Αθλητικές εφημερίδες = Σπατάλη νοημοσύνης

Κάθε μέρα φιγουράρουν στα περίπτερα της πόλης. Περαστικοί κάνουν μια στάση διαβάζοντας τα πρωτοσέλιδα, τον αθλητικών εφημερίδων συνήθως, αφού οι πολιτικές εφημερίδες έχουν γίνει ένα καταθλιπτικό τοπίο  τρομοκρατίας συνειδήσεων. Η ποικιλία μεγάλη, ανάλογα την ομάδα και την όρεξη. Το περιεχόμενο τους μεγίστης σημασίας!!....

Από μικρό παιδί προβληματιζόμουν όταν έβλεπα αυτά τα πρωτοσέλιδα. Για του λόγου του αληθές εδώ είναι μερικοί τίτλοι από τις σημερινές αθλητικές εφημερίδες, δεν τις έχω δει ακόμα.. τώρα θα ψάξω, έχω τη σιγουριά ότι δε θα απογοητεύσει το άρθρο μου η αναζήτηση, αλλά θα μου δώσει τις αποδείξεις της σπατάλης νοημοσύνης.. Μισό λεπτό!

Το Φως: ΠΑΤΑΕΙ ΓΚΑΖΙ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

Score: VAMOS Αεκάρα

Derby news: Όλοι παρόντες στον "πράσινο Γολγοθά"

ΓΑΥΡΟΣ: ΚΑΚΑ, ΝΤΟΥΝΤΟΥ

η Ώρα: Εποχή "Χιμένεθ"

Η Γάτα: Κούπερ καλεί Μπλάνκο

Ο φίλαθλος: Vamos ΑΕΚ

Η Πράσινη: Έτσι θα γίνει ρουκέτα

Εξέδρα: Έρχομαι να πετύχω

Goal: Έρχομαι να την κάνω ξανά Αεκάρα

Πρωταθλητής: Έβαλαν στο μάτι τον θρύλο

Sport Day: Έτσι θα την αλλάξει

Αυτός είναι ο αθλητισμός της εποχής. Γεμάτος μηνύματα βαθυστόχαστα, επικεντρωμένος στον αθλητή, στο συναγωνισμό και στο ωραίο. Διδάσκει πολιτισμό, έχει στην τελική κάτι να σου πει. Έχει ένα λόγο να σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Όλα αυτά θα έπρεπε δυστυχώς να είναι με τη δική μου φτωχή πιθανόν λογική, αφού όπως κάποιος γνωστός μου είπε πρόσφατα, ότι κάνουν όλοι και ότι πιστεύουν όλοι είναι το φυσιολογικό.

Μέσα λοιπόν σε αυτή την παράνοια του φυσιολογικού αν με ρώταγες ποια είναι η σκέψη που μου προκαλούν όλοι αυτοί οι τίτλοι εφημερίδων θα ήταν μια όχι καθώς πρέπει απάντηση, αλλά μάλλον κάποια κοφτή έκφραση απόλυτης απαξίωσης που αναπαριστάται με μια κοφτή κίνηση του χεριού προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, παρόλα αυτά όμως ο ευνουχισμός της ατομικής σκέψης δε μου αφήνει ελπίδες για νίκη αυτής της απάντησης.

Θεωρώ το ρόλο των αθλητικών εφημερίδων ανασταλτικό παράγοντα του πολιτισμού, έχουν εκτροχιάσει την ιδέα του αθλητισμού και μέσα σε όλη αυτή την κοινωνική παράνοια των προβλημάτων που φορτώνεται η κοινωνία, έχουν αποκτήσει το ρόλο ψυχαγωγικής απενεργοποίησης της σκέψης και αναπαραγωγής των καθημερινών προβλημάτων. Είναι ένα μέσο εκτόνωσης και ένα μέσο σπατάλης χρόνου σε ανούσια γεγονότα. 

Η ζωή έχει τέχνη, έχει ιδέες, βιβλία, μουσική, κινηματογράφο, συντροφιά και διάλογο με συνανθρώπους, χρώματα και άλλα πολλά όμορφα πράγματα από τα οποία η κοινωνία αφαιρεί χρόνο, κινούμενη από οπαδισμούς ομάδων. Ομάδων εννοούμε επιχειρήσεων με κέρδη. Καλό και ωραίο είναι να παρακολουθήσουμε έναν αγώνα όμως όταν η ανάλυση μας για το γεγονός γίνεται αυτοσκοπός της καθημερινότητάς μας έχουμε χάσει το δρόμο μας.

Ας σταματήσουμε να κουβεντιάζουμε πόσα πήρε ο κάθε ποδοσφαιριστής για μια μεταγραφή. Τα λεφτά που δίνονται για ακριβές μεταγραφές δε θα έπρεπε να είναι θέμα συζήτησης αλλά λόγος θυμού. Ας σταματήσουμε να συζητάμε για ποδόσφαιρο και για κόντρα αιωνίων, έχεις άλλα προβλήματα καλέ μου υπνωτισμένε άνθρωπε. Υπνωτισμένος γιατί παγιδευμένος με τον οπαδισμό, λειτουργείς όπως και με την πολιτική. Δικομματισμός στην πολιτική, δικομματισμός και στο ποδόσφαιρο, δικομματισμός και στο μπάσκετ, δικομματισμός και στη λέξη διχασμός. Πας στη δύναμη για να νιώσεις το αδύναμο κορμί σου σημαντικό. Γίνε εσύ η δύναμη και πίστεψε στον ανασφαλή εαυτό σου. 

Βγάλε από τη ζωή σου κάθε άχρηστο και παρασιτικό και απαίτησε ποιότητα σκέψης και αξιοκρατία.

Άσε αύριο την εφημερίδα που θα σου φωνάζει με έναν παρόμοιο ανακυκλωμένο τίτλο, να βραχεί από τις σταγόνες τις βροχές. Άσε την κακοποιημένη αυτή ποσότητα χαρτιού να ανακυκλωθεί κερδίζοντας την κάθαρση και το δέντρο που κόπηκε για να γίνει ένας ανούσιος τίτλος, αλλά και το μυαλό σου που η σημερινή κοινωνία το έχει καταντήσει εθελοντικά εκδιδόμενο.

ΖΗΣΕ





Filokseno**
 Πηγή:http://dinatomirmigi.blogspot.com