Πέρασε από κάποια περίοδο της ζωής σου. Μπορεί να μην πόνεσες πάρα πολύ, αλλά πέρασες αμέτρητα βράδυα με τη σκέψη της (του). Κάτι στράβωσε κι αυτά τα αισθήματα έμειναν μετέωρα, ώσπου την (τον) ξέχασες και συνέχισες τη ζωή σου.
Και ξαφνικά, μετά από καιρό ξανασυναντιέστε και, σαν να μην πέρασε λεπτό από την τελευταία συνάντηση, νοιώθεις την καρδιά σου και πάλι να χοροπηδάει, τη σκέψη σου και πάλι να χάνεται. Και το ξέρεις πως πάλι δε θα γίνει τίποτα αλλά και πάλι χάνεις τον ύπνο σου...
Σας έχει τύχει ποτέ....;
Πώς το αντιμετωπίζετε; :smokin: :smokin: :smokin: :smokin: :smokin: :smokin: :smokin:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου