Το μεγαλύτερο ελληνικό αρχαίο πλοίο

Μια τεράστια επιχείρηση που οργανώθηκε φέτος το καλοκαίρι στη θάλασσα της Σικελίας, λίγο έξω από τη θέση που στην αρχαιότητα είχε λάμψει η αρχαία ελληνική αποικία της Γέλας, έφερε στο φως του ήλιου το μεγαλύτερο αρχαίο ελληνικό πλοίο που έχει βρεθεί μέχρι στιγμής στους βυθούς της Μεσογείου.

Ενα πλοίο, του οποίου το .... 

ξύλινο σκαρί σώζεται σε εξαιρετική κατάσταση (εξωτερικά είναι κατασκευασμένο από ξύλο πεύκου) και επιτρέπει να γίνουν σοβαρές παρατηρήσεις τεχνικής φύσης για τον τρόπο που ναυπηγούσαν τα καράβια τους οι αρχαίοι Ελληνες.

Το ναυάγιο είχε εντοπισθεί προ 20ετίας από δύο ντόπιους δύτες, τον Τζάνι Οκιπίντι και τον Τζίνο Μορτέο. Από εκείνη τη στιγμή άρχισε μια τεράστια σε διάρκεια και σε μέσα ανασκαφική έρευνα που διήρκεσε 20 χρόνια, αποτύπωσε με κάθε λεπτομέρεια το σκαρί του εμπορικού πλοίου και τα εμπορεύματα που μετέφερε και κατέληξε με την επιχείρηση ανέλκυσης του ναυαγίου και μεταφοράς των ξύλινων τμημάτων του σε εργαστήριο στο Πόρτσμουθ της Βρετανίας, όπου άρχισαν οι εργασίες συντήρησής του.

Οταν ολοκληρωθεί η συντήρησή του, το ξύλινο σκαρί θα επιστρέψει στη Γέλα και θα είναι το κεντρικό έκθεμα στο υπό κατασκευή αυτή τη στιγμή Μουσείο Ελληνικής Ναυσιπλοϊας, που ανεγείρεται σε δημόσια έκταση του Μπόσκο Λιτόριο, την εμπορική καρδιά της περιοχής της Γέλας στα αρχαία χρόνια.

Το εμπορικό πλοίο βυθίστηκε γύρω στο 480 π.Χ. εξαιτίας κακών καιρικών συνθηκών, που το είχαν

οδηγήσει στο λιμάνι της Γέλας. Πρόκειται για το μεγαλύτερο εμπορικό πλοίο που έχει βρεθεί στη Μεσόγειο σε τόσο καλή κατάσταση.

Εχει μήκος περί τα 20 μ. και πλάτος περί τα 7 μ. Είναι κατασκευασμένο με την τεχνική του «κελύφους» και η μέθοδος συρραφής που έχει χρησιμοποιηθεί στην περίπτωσή του είναι η ίδια από την εποχή που στην Αίγυπτο βασίλευε ο Χέοψ (3η χιλιετία π.Χ.).

Εχουν σωθεί 17 μαδέρια, ολόκληρη η τρόπις, κομμάτια της πρύμνης κ.τ.λ. Από το φορτίο του βρέθηκαν μελανόμορφη και ερυθρόμορφη αττική κεραμική. Λακωνική κεραμική, αντικείμενα από μπρούντζο, αμφορείς με κρασί και λάδι και μία μεγάλη ποσότητα αγγείων που έχει παραχθεί στις αποικίες.

Το φορτίο του αποδεικνύει ότι το πλοίο έκανε μικρά ταξίδια μεταξύ Σικελίας και Μεγάλης Ελλάδας. Πολλά από τα αντικείμενα που βρέθηκαν στο φορτίο του ανήκαν στο πλήρωμα του πλοίου και δίνουν πολλές πληροφορίες για τη ζωή των ναυτικών, όπως ένας μικρός βωμός με τρεις θεότητες και σκηνή ζωομαχίας που χρονολογείται περί το 500 π.Χ.