Οι επιλογές δημιουργούν το καθρέφτισμα μας στη κοινωνία

Η γλώσσα με την οποία επικοινωνούμε, το σώμα μας με το οποίο αλληλεπιδρούμε στο κόσμο και το αντίκτυπο που έχουμε στο ευρύτερο μας περιβάλλον γενικότερα είναι το τερματικό μέσο των μικρών ασυνείδητων είτε συνειδητών επιλογών μας.

Κάθε επιλογή μας στη ζωή προσδιορίζει και ένα μικρό κομμάτι της προσωπικότητας μας, μικρά κομμάτια παζλ που όταν τα ενώνεις σχηματίζεις το Εσύ. Ετσι λοιπόν όσο και αμελητέα να φαντάζει μια συνήθεια μας η μια πράξη μας μπορεί σε συνδυασμό με άλλες παραμέτρους να δημιουργεί μια πολύ καλή ή πολύ κακή μας συνήθεια.



Οι επιλογές μας δε περιορίζονται μόνο στις πολιτικές ή θρησκευτικές μας απόψεις αλλα και σε άλλα πολύ μικρότερα πράγματα, απο το τρόπο που θα επιλέξουμε να ψυχαγωγηθούμε μέχρι μέχρι το τι θα παραγγείλουμε σε μια έξοδο μας διότι όλα είναι συνάρτηση μιας γενικότερης κουλτούρας σχηματισμένη απο άπειρες πληροφορίες και επιρροές που τήνει να ομογενοποιηθεί και να γίνει συμπαγές σχηματίζοντας τον μεσήλικα άνθρωπο που δε μπορεί πια να αλλάξει μυαλά.

Αυτό που καλούμαστε να κάνουμε προκειμένου να αλλάξουμε στο λίγο ωφελιμότερο απο αυτό που είδη είμαστε είναι να εντοπίσουμε ένα στοιχείο του χαρακτήρα μας που μας ενοχλεί και να ξετυλίξουμε το μίτο της Αριάδνης που θα μας οδηγήσει στη ρίζα της επιρροής που το δημιούργησε.

Σήμερα τρεφόμαστε σωματικά και πνευματικά με πολύ χαμηλής ποιότητας προϊόντα, απο τη μουσική που ακούμε και τις ταινίες που βλέπουμε μέχρι τα φαγητά που φτάνουν στο τραπέζι μας εντός ή εκτός σπιτιού.

Ο πνευματικός μας κόσμος καλλιεργείτε απο ένα σύνολο πληροφοριών που διέρχονται μέσα απο το φίλτρο του εγκεφάλου και εισχωρούν είτε στο συνειδητό είτε στο ασυνείδητο, η χαμηλής ποιότητας μουσική πχ. όπως η ποπ που έχει εξελιχθεί σε ένα σεξιστικό αμφιφυλόφιλο όργιο ή και η δική μας σύγχρονη ελληνική που αντιγράφει τα ξένα πρότυπα και τα πλασάρει ώς μόδα το μόνο που δε πρόκειται να δημιουργήσουν είναι έναν άνθρωπο που θα έχει την ικανότητα να σκεφτεί αν ότι συμβαίνει στο κόσμο θα πρεπε ή όχι να συμβαίνει και το γιατί. Συντονισμένα με αυτή τη κίνηση λειτουργεί και ο κινηματογράφος, λοιπόν προσπάθησα να γράψω αρκετά παραδείγματα για το σινεμά αλλα μια λέξη αρκεί, hollywwod... και για τέλος θα αφήσω το όλο στυλ διασκέδασης των club κατα τη προσωπική μου άποψη ότι πιο ανούσιο έχει εφευρεθεί εκτός αν το υποστηρίξεις με το ανάλογο αλκοόλ...

To παραπάνω τρίπτυχο συνοψίζει περίπου τη ζωή του μέσου νέου και η ερώτηση είναι, Είναι ο μέσος νέος η ελπίδα του αύριο...? Δε θα μπώ στη διαδικασία να απαντήσω αλλα θα συνεχίσω το προβληματισμό ρωτώντας είσαι εσύ αυτός που πιστεύεις ότι μπορεί να αλλάξεις κάτι?

Ειναι γενική η αίσθηση πως κάτι είναι λάθος στο σήμερα, κάτι φταίει και όλοι ψάχνουν να βρούν τι είναι αυτό... εγώ θα πω το εξής, σκεφτήκατε πότε να ψυχαγωγηθείτε με ένα λογοτεχνικό βιβλίο για μία ωρίτσα έστω αντί να τη περάσετε στο facebook ? Προσπαθήσατε να ακούσετε άλλα είδη μουσικής στο youtube απο το να ξανακούσετε τον ίδιο καλλιτέχνη για πολλοστή φορά? Προτιμήσατε αντί για κάποια καφετέρια να κάνετε μια βόλτα σε ένα μουσείο μια Κυριακή πρωί? Η ακόμα να δώσετε ένα ρεπό στον εαυτό σας απο τα διαβάσματα ή τη δουλειά σας και να σκεφτείτε αν ικανοποιείτε το Εγώ σας? Η ακόμα αν η μουσική που ακούτε θα ήταν αυτή που θα θέλατε να ακούει το παιδί σας στο μέλλον και αν στη βόλτα σας στο βιντεοκλάμπ τσεκάρατε ποτε τα ραφάκια με τον Ευρωπαϊκό κινηματογράφο?

Μια μικρή κίνηση μια ελάχιστη αλλαγή μπορεί να σπάσει το προσωπικό σας μάτριξ και να σας κάνει να δείτε με άλλα μάτια τη ζωή, απλώς σκεφτείτε αν την επόμενη φορά που θα επιλέξετε κάτι θα είναι αυτό η μοναδική σας επιλογή... ή όχι  ; )